یورش سربازان اسرائیلی به کشتی ماوی مرمره که حاوی کمک به غزه بود
سازمان بازرسی دولت اسرائیل از نحوه عملکرد دولت بنیامین نتانیاهو در واقعه مرگبار حمله به کاروان دریایی فعالان بین المللی عازم نوار غزه، انتقاد کرده است.
در آن حادثه که در ماه مه سال ۲۰۱۰ میلادی رخ داد، کماندوهای اسرائیلی نه فعال ترک طرفدار فلسطینی ها را کشتند.
سازمان بازرسی اسرائیل که به طور مستقل عمل می کند می گوید که نخست وزیر اسرائیل در جریان آماده شدن برای برخورد با کاروان مذکور، روند سیاستگذاری قانونی را بر اساس ضوابط رسمی رعایت نکرده بود.
بنا بر این سند، تصمیمات دولت آقای نتانیاهو در مورد فعالانی که قصد داشتند حصر دریایی غزه را بشکنند، به طور غیررسمی و با مشورت نزدیک با ایهود باراک، وزیر دفاع، اتخاذ شده بود.
بنا بر این گزارش، نخست وزیر اسرائیل عملا شورای امنیت ملی را دور زده بود و برخلاف ضوابط موجود، تمام گفتگوهایش را به طور مکتوب ثبت نکرد.
این گزارش حاکی از آن است که بنیامین نتایناهو مسائل امنیتی و خارجی را عمدتا با وزیر دفاعش در میان می گذارد و درباره آن تصمیم می گیرد.
مرگ شهروندان ترکیه در آن حادثه به بحران دیپلماتیک بزرگی بین اسرائیل و ترکیه منجر شد که هنوز ادامه دارد.
یک گزارش سازمان ملل متحد سال گذشته اقدام اسرائیل علیه کشتی های فعالان را مطابق قوانین بین المللی دانست اما تاکید کرد که نیروهای اسرائیلی بیش از اندازه لازم، دست به خشونت زدند.
بنا بر گزارش سازمان بازرسی، گبی اشکنازی، رئیس ستاد مشترک وقت ارتش اسرائیل به کابینه توصیه کرده بود که پیش از نزدیک شدن کاروان دریایی فعالان، ماجرا را به طور دیپلماتیک حل و فصل کند.
این ژنرال پیش بینی کرده بود که برخی از این فعالان با نیروهای اسرائیلی درگیر شوند و عملیات ارتش آسان نخواهد بود.
این در حالیست که آقای نتانیاهو مدعی شده است که به او درباره امکان برخوردی خشونت بار با فعالان هشدار داده نشده بود.
دفتر آقای نتایناهو در واکنش، از عملکرد خود در امور امنیتی دفاع کرده است.
به گفته دفتر نخست وزیر اسرائیل، در حال حاضر مردم اسرائیل از امنیت بالایی برخورداند که در سال های گذشته بی سابقه بوده و این وضع به خاطر سیاست های آقای نتانیاهوست.
دفتر نخست وزیر اسرائیل همچنین نشست های امنیتی و مشورت هایش را بی سابقه توصیف کرده است.
بر اساس این گزارش، وزارت امور خارجه اسرائیل نیز در عرصه روابط عمومی ضعیف عمل کرده بود به طوری که صدای اسرائیل در رسانه های عرب شنیده نشد.